Woord van welkom

Achttien

We waren met achttien. Zondagmorgen, een dorpskerk ergens in Noord-Holland. Achttien is niet veel, het is op de vingers van vier handen te tellen. Maar toen ik bemoediging en groet uitsprak, keek ik niet naar handen maar naar gezichten. En die stonden verwachtingsvol.

Het deed me terstond denken aan dat bekende verhaal over Abraham. God wil het zondige Sodom verwoesten, maar Abraham pleit vurig voor de stad. ‘Als er 50 onschuldigen zijn, kunt u Sodom dan niet sparen?’ Steeds verder dingt Abraham af. Via 45, 40, 30 en 20 komt hij tenslotte uit bij 10. ‘Omwille van 10 rechtvaardigen zal ik Sodom niet verwoesten’, zegt God.

Als tien genoeg is voor God, dan is achttien zeker genoeg voor de kerk. Dat bleek ook die ochtend, want we hadden een heerlijke morgen waarin de goede boodschap op vele wijzen klonk. En na de dienst was er koffie, waarbij we rond de tafel zaten. Eén gemeentelid was vanwege haar gezondheid alleen bij deze nazit. Ze werd hartstochtelijk verwelkomd.

Achttien is genoeg. Natuurlijk zou je best meer willen, maar deze zondag bewees dat je ook met achttien kerk kunt zijn. Voor het besturen van een kerkgemeente is het echter weinig. Want van achttien is er vast een aantal te oud, en van de anderen niet iedereen geschikt, in staat of beschikbaar. En dan is achttien weer weinig.

Toch heeft bijna elke gemeente – hoe klein ook – als groot verlangen: bij elkaar blijven. Op het dorp, met onze eigen mensen. Van RK-parochies weten we dat een groot deel afhaakt als ze van de bisschop drie dorpen verderop naar de kerk moeten. De kerk hoort dichtbij.

Onze classis zet daarom in op bestuurlijke samenwerking. Blijf jezelf, blijf zelfstandig, blijf dichtbij de mensen, maar werk bestuurlijk samen om dat mogelijk te maken. Vrijwel iedere gemeente heeft hulp nodig om dat praktisch te organiseren. Een classispredikant kan dat onmogelijk alleen. Alleen al in Noord-Holland lopen er nu 10 van zulke projecten tegelijk.

De classes zijn daarom met ‘Utrecht’ in gesprek. En het goede nieuws is: ook daar groeit het besef dat gemeenten hierin ondersteund moeten worden. In Noord-Holland denken we dat we 2 mensen per classis nodig hebben. Vermenigvuldigd met 11 classes is dat 22 fte.

En daar zit meteen minder goed nieuws, want geld is er natuurlijk niet. Toch móet de urgentie in ‘Utrecht’ door gaan dringen. Die ene mooie zondagmorgen bewees immers dat kerk zijn ook heel goed in een kleine gemeente kan. Ik pleit daarvoor als Abraham.

Maar om dat mogelijk te maken moeten gemeenten dus in toenemende mate bestuurlijk samenwerken. Dat is geen hogere wiskunde, maar er is wel hulp bij nodig. Tweeëntwintig mensen als het aan mij ligt. Maar voor achttien doe ik het ook. Want achttien is genoeg.

Mocht daaraan behoefte bestaan, dan kunt u zonder toestemming de column overnemen in kerkblad of op website.